Historie
Een aantal mensen, waaronder Karel Stetter, Jos Peltenburg, Jan van Randwijk, Willem van Holten en Henk Beljaars hebben een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Smash KC. Hieronder geven deze mensen hun eigen kijk op de historie van de vereniging.
Karel Stetter †
Om iets uit het verleden terug te halen moet ik, als één der nog overgebleven oudere leden, van de indertijd gefuseerde tafeltennisverenigingen Smash en Jonge Strijders, ver terug gaan. Toen ik zelf aan die sport begon in 1947, noemde ik het nog Ping-Pong. Dat het inmiddels SPORT met hoofdletters is geworden, daar kunnen we het wel over eens zijn, bekijk maar eens de wedstrijden van onze prominenten, o.a. Bettine Vriezekoop, Mirjam Homan en Paul Haldan, dan kom je er wel achter wat een reactievermogen er voor nodig is.
Uit Utrecht afkomstig, kwam ik via Gorinchem in 1949 naar Schoonhoven waar toen nog weinig te beleven viel op tafeltennisgebied. De door mij meegebrachte twee tafels vonden al snel hun weg naar een bovenzaal van de Stadsherberg aan de Opweg. Daar melden zich de eerste gegadigden. Een paar namen weet ik nog wel, doch niet allemaal, o.a. Cees de Gruyter, Piet Keizer, de gebroeders Arie en Arne Pluut, Dirk de Boer, Bert van der Horst, Willem van Holten, Bertus Benschop, Gerard Scheer en Jan Verhoef. Het was wel een gesjouw, via de buitentrap die tafels omhoog, en na afloop weer naar beneden te brengen. Het gebeurde dan ook nogal eens dat de meesten weg waren en je het alleen moest doen of met twee man.
Spoedig echter wisten we toegang te krijgen tot de sportzaal van de L.T.S. via Willem Rond die daar werkzaam was en Wim Evers de directeur, een watersportvriend van mij. Daar werd flink getraind tot 22:00 uur, daarna werd er een bal opgezocht en deden we aan zaalvoetbal, en dat ging er nogal fors aan toe, er liepen een paar schutters rond zoals Dirk de Boer en Bert van der Horst. Als je daar een bal van voor je kop kreeg, kon je er wel een hersenschudding aan over houden.
Door Willem Rond werden wij attent gemaakt op een rozige knaap, die volgens hem een grote zou worden op tafeltennisgebied. Hij groeide uit tot een zeer gewaardeerde bestuursmedewerker, maar een grote? Wel blijven hoor, mijnheer van Randwijk.
Door mijn werk als beheerder van diverse militaire kantines, was ik in de gelegenheid de toenmalige cracks als Cor du Buy, Frans Schoofs en Wil van Zoelen, uit te nodigen demonstratie partijen te komen spelen, in de kantine van de Havenkazerne, een en ander in overleg met de sergeant van Vliet van de dienst Welzijnszorg. Door mij werden dan toernooien georganiseerd onder de militairen en burger jongens die interesse hadden en die mochten dan tegen du Buy of Schoofs spelen. Cor du Buy liet Van der Horst (blauwe Ben) om de tafel rennen door met zeer veel effect te spelen waardoor een geserveerde bal, net over het netje, zonder dat je de kans kreeg terug te slaan, vanzelf weer terug kwam. Eens slaagde Cor du Buy erin, een niet zo getapte luitenant met 21-0 van de tafel te vegen op dezelfde manier, dat was op mijn verzoek, omdat de luitenant zich nogal onsportief gedroeg tegenover de soldaten. Na de partij verdween de Luitenant en we hebben hem nooit meer aan de tafel gezien.
Onze grote Bertus Benschop kon er ook wel een houtje van, maar of dat nog zo is? Misschien al te oud? Ook ondergetekende heeft meerdere malen tegen Du Buy gespeeld en zelfs nog aardig wat punten gemaakt, maar dan zat Du Buy wel op een stoel, de beloning was dan meestal een miniatuurbatje. Wel werd de tafeltennissport door de diverse activiteiten in de kazerne flink gepromoot. Naar ik meen kwam in die tijd de fusie tot stand, vraag me niet naar een exacte datum, maar wie het weet mag het zeggen.
Meerdere malen werd noodgedwongen van speelruimte gewisseld, tot we zelf gingen bouwen. Dat gebeurde op het Bastion, door een aantal zeer actieve leden, en een gedreven bestuur. Maar ook daar moesten we weer verdwijnen, vanwege de bouwwoede van B & W Schoonhoven. Zo kwamen we dankzij en onder leiding van onze gemotiveerde voorzitter Henk Beljaars en onze altijd klaar staande sponsor van het Keukencentrum Kees Flipse terecht in onze huidige speelzaal. Er is nog wel wat achterstallig onderhoud, een peperdure verwarming en ook de verlichting kon beter. Hopelijk zijn we nu honkvast en kunnen we gaandeweg wat verbeteringen aanbrengen. Er is inmiddels een begin gemaakt met de bar, die belangrijk is voor de financiën. Vooral de gezellige groep recreanten zetten op de donderdagavonden daar voor de nodige zoden aan de dijk, waarbij Henk Vergoed een niet te verwaarlozen aandeel levert. Ook het jaarlijks terugkerend Kersttoernooi, onder leiding van Willem van Holten, draagt haar steentje bij. Al deze activiteiten vragen de nodige aandacht van het bestuur waar wij als leden veel waardering voor hebben, al roepen we dat niet van de daken, daarom doe ik dat dus hier en nu, namens alle leden, die Smash nog een lang en sportief bestaan toewensen.
Karel Stetter (helaas niet meer in ons midden)
Jos Peltenburg
Toen Willem van Holten mij onlangs vroeg om als een van de oudste leden (niet qua leeftijd, want een tweede Karel Stetter zal nog geboren moeten worden) een stukje te schrijven over de beginjaren van Smash, dacht ik dat het niet zo'n probleem mocht zijn, maar herinneringen zijn toch dingen waarvan alleen de grote lijnen zijn te onthouden en wat moeilijker de details. Het is nu zo'n 31 jaar geleden dat ik lid werd van de net opgerichte tafeltennisvereniging Smash.
Speelruimte werd ons toegewezen op de zolder van St. Liduina aan de Nieuwe Singel naast de atletiekvereniging. Het gebouw bestaat al niet meer. We moesten spelen tussen en onder de spanten en hanenbalken wat nog geen probleem gaf als jochies van 13-14 jaar, maar naarmate we ouder werden vermeerderde het aantal bulten op de koppen gestaag. Vandaar dat we na ongeveer een jaar verhuisden naar de grote zaal van het Jozef gebouw in de Koestraat, daar waar nu de Bouwmarkt is gevestigd. Een enorm grote ruimte waar ook goed gevoetbald kon worden, hetgeen ook meer gedaan werd dan tafeltennis. We kregen toen ook een trainer, ene Van 't Hof uit Den Haag die sportleraar was bij Van Heutz, die toen nog in Schoonhoven was gelegerd.
In die tijd werden leden van Smash (Jan Crama, Jaan Miltenburg, Eddy Kruiper, Martin van de Klugt, ondergetekende en allen die ik vergeten ben, sorry) door Karel Stetter, die toen bij de militairen het welzijnswerk organiseerde, uitgenodigd om te komen kijken en soms ook spelen naar de beste spelers van Nederland zoals Cor du Buy, Frans Schoofs, Bert van de Spek en Bert van der Helm. Al met al een zeer leerzame tijd.
Toen van Heutz uit Schoonhoven vertrok kwamen de barakken aan de Jan Kortlandstraat vrij daar waar nu "Zevender" is. Het zal in die tijd, nu zo'n 25 jaar geleden, geweest zijn dat de twee tafeltennisverenigingen JSS en Smash samen als een vereniging verder gingen. Vanaf die tijd is in mijn herinnering het competitie gebeuren meer gaan leven. Maar ja, na enige jaren werden de barakken afgebroken en moest er weer verhuisd worden. Ditmaal volgens mij naar de kazerne aan de haven, echter zonder mij omdat de militaire dienst andere plannen voor mij had bedacht. Zo'n anderhalf jaar later kwam het gebouw aan het Bastion tot stand waar qua verenigingsleven een bloeiende tafeltennisvereniging van start ging (of zou het er toch aan gelegen hebben wie er achter de bar stond?).
Tot zover wat "herinneringen" uit de beginperiode van Smash. Wie weet een volgende keer iets over bijzondere voorvallen, want die zijn er uiteraard volop geweest.
Jos Peltenburg
Jan van Randwijk
Hier van mij een bescheiden bijdrage voor de jubileumuitgave van het 25-jarig bestaan van Smash. Allereerst wil ik het nu bestaande bestuur en jubileumcommissie van harte feliciteren met deze mijlpaal, want het is niet niks om met een paar mensen toch deze vereniging draaiende te houden, want alles komt op hun schouders neer, maar ook felicitaties voor de mensen die daarvoor het voortouw namen.
Nu dan een stukje historie. Ik ben er toch trots op dat ik jaren lid geweest ben van deze vereniging, alles bij elkaar denk ik toch zo'n 10 jaar actief lid en zo'n 5 jaar meelevend lid (vooral aan de bar) en nu nog donateur en ik schaam me daar een beetje voor, het clubgebouw nog maar zo'n 2x per jaar te bezoeken, 1 keer met het kersttoernooi en 1 keer met een club brandweermensen.
Tafeltennis is mij gaan interesseren op de LTS, daar speelde op maandagavond toen nog Jonge Strijd Schoonhoven, Karel Stetter weet daar alles van. Coryfeeën in die tijd waren Bert van der Horst, Adrie Bouter, Dirk de Boer, Barend van Nieuwenhuizen, mensen waar ik tegenop keek. Toen werden Smash en JSS samengevoegd en ging als Smash verder in de barak aan de Jan Kortlandstraat. Daar begon mijn tafeltennisleven pas echt, een kleinere maar gezellige speelzaal, waar we uren en dagen, 7 dagen in de week, speelden met de helaas overleden Jaan Miltenburg als drijfveer.
Ik vergeet mijn eerste competitiewedstrijd nooit meer, op de bromfiets naar Oudewater, helaas weet ik mijn teammaats niet meer, maar ik was bloednerveus. Een schitterende tijd hebben we daar gehad, maar Smash werd groter, hetgeen vooral te danken was aan de jeugd, want wie de jeugd heeft die heft de toekomst en met Jan Crama voorop, die heeft wat werk verzet met die knapen (wat inmiddels al grote kerels zijn geworden).
Dus meer leden, het moest wat professioneler. Met Dirk Buys als grote animator werd het clubgebouw aan het Bastion met heel veel eigen inbreng neergezet. Een prachtig stukje werk met 4 tafels, wat een luxe, maar er werd wel een traantje weggepinkt toen we de barak verlieten. Ik kwam zelfs in het eerste team en daar was ik toch trots op, maar ondanks mijn vele trainen stagneerde mijn vooruitgang en vond ik het beter dat anderen mijn plaats innamen. Ik was tenslotte nog een heus Schoonhovens kampioen geweest en dat was het mooiste wat je kon wensen als je bij Smash speelde. Op den duur, je weet hoe dat kan gaan, ging ik trouwen, was aan de Brandweer en je kan ook niet alles bijhouden. Zodoende heb ik de verhuizing naar het schitterende gebouw wat Smash nu heeft, niet bewust meegemaakt.
Maar zonder iemand tekort te doen was in dit geval Henk Beljaars die de stoute schoenen aantrok en heel veel geregeld heeft, waar de vereniging nog vele jaren van kan profiteren.
Jongens nogmaals gefeliciteerd en ga zo door.
Jan van Randwijk.
Willem van Holten
Nadat ik het verslag van Karel Stetter gelezen had, wat ik zeer goed vond, dacht ik toch wel enkele wijzigingen aan te moeten brengen. Ik was 13 jaar toen ik Lid van Smash werd. Dit stond toch onder leiding van Jaan Miltenburg en was een aparte t.t.v. van de R.K. Kerk. De andere vereniging was J.S.S. (Jonge Strijd Schoonhoven). Ik ben wel een paar keer wezen spelen bij J.S.S. maar nooit lid geweest, zoals Karel schrijft, omdat ik pas in '53 geboren ben.
Ik begon in het R.K. parochiegebouw in Koestraat, waar nu de Bouwmarkt is gevestigd. Mensen van het eerste uur waren Dick Kruiper, Andre Hermsen, Jaan Miltenburg, Adrie Koenis en zeker niet te vergeten Jan Crama. Na enkele jaren en verhuizingen kwamen wij in de Doelenbarakken. Mijn eerste competitiewedstrijd was bij O.T.T.C. in Oudewater. Het team bestond uit Adrie Koenis, Geert Ouweneel en Willem van Holten, ik was toen 15 jaar en het ging voor thuis op een geleende brommer van Wout Verhoog.
Toen een poosje daarna de fusie tot stand kwam, kreeg Smash er betere spelers bij o.a. Bert van der Horst, Adrie Bouter, Fred Hoes, Jan van Randwijk en Bert Benschop. Het 1e team uit die jaren bestond uit Bert van der Horst, Adrie Bouter en Fred Hoes. Het 2e team: Wim Bekkink, Wim Visser en Bas Brouwer. Het 3e team: Bert Benschop, Jan van Randwijk en Cees de Cruyter. Het 4e team: Jan Crama, Willem van Holten en Adrie Koenis. Hierna weet ik het niet meer zo goed met de teams, maar er bleven nieuwe leden komen.
Onvergetelijk was de beslissingswedstrijd van het bovenstaande 1e team tegen T.T.V.N. 3 uit Nieuwkoop met de bekende Wil Snabel. Wij gingen met auto's en een gehuurd busje met het 1e team mee naar de zaal van G.N.F. in Gouda voor deze wedstrijd. Fred Hoes, die in de hele competitie slechts 2 wedstrijden had gewonnen, presteerde het onmogelijke en wist in deze wedstrijd er 2 te winnen, waardoor Smash met 6-4 won en kampioen werd. Zij gingen voor het eerst in de 2e klasse spelen.
Bij slecht weer was op zaterdagmiddag het clubhuis van Smash meestal te klein omdat de halve voetbalvereniging kwam tafeltennissen. Dit was zeer gezellig en de omzet steeg fors.
Opeens was dit allemaal over omdat op de plek van de barakken huizen gebouwd zouden worden. Wij kregen toen de beschikking over een bovenzaal van de Havenkazerne. Hier is nu het Klokkenmuseum gevestigd. De verhuizing van de tafels ging nog wel, maar de bar leverde enkele problemen op. Halverwege kwam onze voorzitter, Jaan Miltenburg, klem tussen de muur en de bar te zitten. Goede raad was duur, maar de oplossing bleek te zijn Jaan te laten kermen en een zaag te halen en de bar op de trap door te zagen en dit is echt gebeurd. Aanwezig hij deze verhuizing waren John Stam, Ries Sluis, Jos Sluis, Jaan Miltenburg en Willem van Holten.
Hierna de zoveelste verhuizing en wel naar de Wal, waar ons nieuwe clubhuis gebouwd werd. Bij deze grote klus door enkele leden van Smash wil ik op de eerste plaats zeer zeker niet vergeten de voorzitter, Jaan Miltenburg en zijn opvolger Dirk Buys. De eerste die vertrok bij het werk was de toenmalige voorzitter, die bij de opening tot erevoorzitter benoemd werd, maar de man die het meeste werk gedaan heeft was de nieuwe voorzitter Dirk Buys. Hier werden enkele mooie, zeg maar de mooiste jaren van de vereniging beleefd met veel up en downs. Er werden in die tijd veel titels binnengehaald door de leden in de afdeling en het hele land. Ik heb het nu over de 3e en 4e klasse. Spelers van toen Jan van Randwijk, Wim van Randwijk, Jan Crama, Bert Benschop, Cees de Gruyter, Jos Peltenbuug, Karel Stetter en Willem van Holten.
Enkele jaren later kregen wij er opeens hele goede juniorleden erbij. De sterren in de dop waren Sjaak Ouwerkerk, Dick Loef, Kees Faay, Nando Lettink, Jaap Erisman en als joker Roel Bouwman en ik vergeet bijna Rob Wesdorp, Andre den Hartog en Leon Moor. Het trainen van die jongens was geestelijk niet lang op te brengen en na 3 jaar ben ik hiermee gestopt en begon Jan Crama hier weer mee, net als voor mij.
Door allerlei dingen ging Dirk Buys weg uit het bestuur en werd uiteindelijk opgevolgd door de huidige voorzitter Henk Beljaars. Onder zijn leiding is er heel wat veranderd op de vereniging (ten goede) en loopt het de laatste jaren allemaal op rolletjes. Ik zou bijna de 2 mensen vergeten die de laatste jaren de jeugd zo'n enorme vlucht omhoog hebben gegeven nl. Sjaak Ouwerkerk en Peter v.d. Heuvel. Deze 2 mensen hebben er zeer veel tijd in gestoken en Peter v.d. Heuvel doet dit nog steeds, wat geresulteerd heeft in landelijk spelen voor het 1e jeugdteam en promoveren naar de 3e klasse voor het 2e team. Hulde voor deze 2 mensen.
Nu heb ik niets meer te liegen, en stop dus maar.
Groetjes van Willem van Holten.
Smash KC vanaf het 40-jarig bestaan
Aansluitend op het 40-jarig bestaan zijn er inmiddels weer vijf jaar verstreken en als je daar op terugkijkt zijn deze snel voorbij gegaan. Voor Smash KC zijn dit jaren geweest waar we toch met een teruglopend ledental te maken kregen. Door de recreantenavond donderdag samen te voegen met de maandagavond, competitietraining, heeft dit bijgedragen tot meer saamhorigheid en gezelligheid bij de club. Wat de jeugd betreft moeten wij constateren dat wij niet geslaagd zijn dit nieuw leven in te blazen hoewel diversen senioren hiervoor wel hun best voor
gedaan hebben het van de grond te krijgen. Op dit moment hebben we geen jeugd, en zo als het gezegde luidt geen toekomst.
Maar ons nieuwe bestuur legt zich niet bij de pakken neer en probeert zich met een jongerenwerkgroep de negatieve balans te doorbreken, waarmede het tafeltennissen landelijk mee te kampen heeft. Bij het afscheid van Joke den Besten, is haar voor het vele werk voor de club haar het erelidmaatschap verleend. Op 1 januari 2012 heeft Ab Muilwijk het stokje over genomen van Henk Beljaars na 31 jaar als voorzitter en doet zodoende een stapje terug. In de competities is het allemaal vrij stabiel gebleven met twee teams in de derde klasse en een in de vijfde klasse. Smash 1 baarde wel opzien in deze klasse om na het kampioenschap niet te willen promoveren hetgeen bij veel verenigingen vreemd overkwam.
Verder ziet ons gebouw er nog altijd geweldig uit, mede door de uiterst gezellige onderhoudsdagen waar iedereen zijn steentje bijdraagt. Voor het 45-jarig bestaan hebben wij ons zelf drie nieuwe tafeltennistafels cadeau gedaan, een mooi naambord op het hek en er komt nog een naambord tegen het clubgebouw. Daarnaast zal ter viering van het 45-jarig bestaan een barbecue worden aangeboden aan de leden en genodigden op zaterdag 31 augustus 2013. Zoals u leest is onze club nog springlevend maar het kan altijd beter.
Henk Beljaars
